192.168.1.240

این http://192.168.1.240 آدرس به شما امکان می دهد به مدیر روتر خود دسترسی پیدا کنید تا در تنظیمات خود تغییراتی ایجاد کنید.

1. اگر می خواهید گذرواژه خود را تغییر دهید ، تنظیمات روتر را انجام دهید یا تنظیمات را تغییر دهید یا تغییر دهید ، باید به مدیر روتر خود وارد شوید. آدرس را در نوار URL مرورگر مورد نظر خود وارد کنید.
2. اگر خطایی رخ دهد ، به این معنی است که آدرس اشتباهی تایپ شده است. آدرس را بدون استفاده از تکمیل خودکار دوباره تایپ کنید. این مقاله شامل روشهایی برای تعیین آدرس IP روتر است.
3. نام کاربری و رمز عبور خود را فراموش کرده اید؟ نگران نباشید برای بازگرداندن آنها نکاتی را دنبال کنید. اگر نام کاربری و گذرواژه پیش فرض را تغییر نداده اید ، لیست ما را که حاوی نام کاربری و گذرواژه روتر پیش فرض است ، بررسی کنید.

نام کاربری و رمز عبور خود را فراموش کرده اید؟ نگران نباشید اینها را دنبال کن نکات تا آنها را پس بگیرد. اگر نام کاربری و گذرواژه پیش فرض را تغییر نداده اید ، لیست ما را که حاوی نام کاربری و گذرواژه روتر پیش فرض است ، بررسی کنید.

1. اطمینان حاصل کنید که روتر شما با کابل Wi-Fi یا اترنت به دستگاه های شما متصل است. تمام چراغ های روتر مانند چراغ اینترنت ، چراغ اترنت ، چراغ روشنایی و نور Wi-Fi را به صورت متقابل بررسی کنید.
2. اگر روتر از قبل به دستگاه شما متصل است ، دستگاه را دوباره راه اندازی کنید. این کار را می توانید با برداشتن پلاگین مودم و روتر انجام دهید. بعد از مدتی آنها را یکی یکی به برق وصل کنید. بعد از دو دقیقه بررسی کنید.
3. وقتی پشت دیوارهای آتش هستید ، همان را غیرفعال کنید. به دلیل تنظیمات فایروال ، ممکن است روتر برای دسترسی به اینترنت مشکل داشته باشد.
4. 192.168.1.240

آدرس 192.168.I.2 نیست اما 192.168.1.240. استفاده از آدرس اشتباه منجر به مشکلات ورود به سیستم خواهد شد. اگر این کمکی نکرد ، روتر را به تنظیمات کارخانه بازگردانید. این کار با فشار دادن دکمه تنظیم مجدد روتر انجام می شود.

192.168.1.240 این یک آدرس آنلاین است. اگر به طور منظم از اینترنت استفاده می کنید ، باید در بعضی از مواقع با آن مواجه شده باشید. تمام دستگاه های متصل به اینترنت به معنای داشتن یک آدرس منحصر به فرد هستند که به آنها امکان می دهد داده ها را بین دستگاه و سایر دنیای دیجیتال به طور موثر مبادله کنند. این شماره مانند شماره تلفن ، آدرس پستی یا ایمیل شماست که برای برقراری ارتباط با دیگران استفاده می کنید.

اینترنت از آدرسی به نام آدرس پروتکل اینترنت (IP) استفاده می کند. در یک شبکه خانگی استاندارد ، روتر به هر دستگاه متصل به خود یک آدرس IP می دهد. همچنین IP روتر مخصوص به خود را دارد. طیف خاصی از آدرس های IP برای شبکه های خصوصی مانند خانه ها ، LAN و WAN در یک شرکت نگهداری شده است. این آدرس های IP را نمی توان به سایت های اینترنتی (وب سایت های قابل دسترسی عمومی) نسبت داد.

آدرس IP همیشه از مجموعه ای از 4 عدد تشکیل می شود که از 0 و 255 متغیر است. آدرس دارای دو قسمت است. شناسه شبکه که سه شماره اول در آدرس است. شناسه دستگاه معمولاً شماره چهارم است. به عنوان مثال ، شناسه شبکه است و شناسه دستگاه آخرین شماره 20 است. اگر چندین دستگاه را به شبکه خانگی خود متصل کنید ، همه دستگاه ها سه رقم اول مشترک دارند که این نشان دهنده حضور آنها در همان شبکه است. شماره چهارم یکسان نخواهد بود و این نشان دهنده هویت منحصر به فرد آنها است. وقتی پروتکل پیکربندی میزبان پویا (DHCP) در روترها پیکربندی شود ، به طور خودکار به هر دستگاه یک IP منحصر به فرد اختصاص می یابد. به غیر از آدرس خصوصی برای خود و دستگاه ها ، یک آدرس عمومی برای یک روتر / شبکه وجود دارد. آدرس عمومی مشترکی که برای شبکه خارجی قابل مشاهده است ، توسط همه دستگاههای موجود در شبکه داده شده به اشتراک گذاشته می شود. روتر هنگام برقراری ارتباط با دستگاه های درون شبکه ، آدرس را از خصوصی به عمومی تغییر می دهد و هنگام برقراری ارتباط با یک شبکه خارجی ، آدرس را از خصوصی به عمومی ترجمه می کند. از این فرآیند با عنوان NETWORK ADDRESS TRANSLATION (NAT) یاد می شود.

اکثر تولیدکنندگان 192.168.1.240 به عنوان IP روتر. این باعث می شود که درگاه / نقطه دسترسی پیش فرض جایی باشد که دستگاه های شبکه به جهان متصل هستند. به همین دلیل از 192.168.1.240 به عنوان دروازه پیش فرض یاد می شود. این کار باعث می شود که افراد ساده بتوانند با دسترسی به آدرس 192.168.1.240 در نوار آدرس مرورگر مورد علاقه خود ، آدرس را برای دسترسی به کنسول مدیریت روتر حفظ کنند.

بیشتر تولید کنندگان روترهای معمولی مانند Asus ، Dell ، D-link ، Huawei ، Cisco ، Linksys ، SMC Networks ، Netgear و TP-Link از 192.168.1.240 به عنوان IP روتر استفاده می کنند. روتر معمولاً دارای یک دفترچه راهنما است که IP خاص روتر را ذکر می کند.

برای پیکربندی روتر چهار مرحله مهم لازم است.

1. اولین قدم این است که بررسی کنید آیا اتصال اینترنت موجود با اتصال مستقیم کابل ISP یا اترنت به رایانه در حال کار است یا کار نمی کند.
2. روتر معمولاً دارای یک کتابچه راهنمای کتابچه است که از درگاه پیش فرض نام می برد ، نام کاربریو کلمه عبور. روتر باید در یک مکان مرکزی یا یک قفسه بالاتر قرار گیرد.
3. ممکن است بوت شدن روتر مدتی طول بکشد. چراغ سبز رنگی که روی روتر ظاهر می شود ، نشان می دهد که آماده استفاده است یا همانطور که در دفترچه راهنما نشان داده شده است.
4. با اتصال مودم DSL ، کابل ISP gateway یا کابل باند پهن به پورت اینترنت روتر ، روتر را به منبع اینترنت متصل کنید. این درگاه معمولاً به رنگ دیگری یا جایگذاری قابل توجهی در می آید.